Anestezija je riječ grčkog porijekla i znači gubitak bola ili obezboliti. Grčki mislioci su davno rekli da je obezboliti nekoga božansko djelo. Što se tiče hiruške anestezije, ona predstavlja proceduru kojom se pacijent obezboli za hirušku intervenciju. Postoji nekoliko vrsta anestezije za hiruške intervencije a pacijenti su najčešće upoznati sa pojmovima opšte i lokalne anestezije.
Priprema za anesteziju je podjednako bitna koliko i sama anestezija jer dobro pripremljen pacijent ulazi u sigurniji tok, operativni i postoperativni. Što ranije pacijent treba da se sretne sa anesteziologom jer u tom prvom kontaktu treba da se uspostavi povjerenje i da se anesteziolog eventualno upozna sa zdravstvenim problemima koje ima pacijent. Ta preoperativna priprema ili preanesteziološka priprema, kako je mi zovemo, uključuje više radnji. Ono što je prirodno je da kada pacijent krene na neku operaciju ili intervenciju ima strah i anesteziolog je neko ko treba da pokuša da odagna taj strah, prvo odnosom povjerenja sa pacijentom a onda i određenim ljekovima, ukoliko je potrebno, da pripremi pacijenta za ulazak u operaciju. Dakle, u toku te preanesteziološke vizite, uzima se detaljna anamneza od pacijenta, a to znači razgovor o prethodnim oboljenjima, nekim eventualnim prethodnim operacijama, alergijama na ljekove, hranu ili sastojke hrane, što može imati bitan uticaj na ljekove koji se koriste u anesteziji. Veoma je bitno pitati pacijenta da li je prethodno operisan, ukoliko je operisan, da li zna koju vrstu anestezije je primio, da li je bilo nekih neželjenih reakcija na anesteziju, da li je bilo izraženijeg postoperativnog bola ili povraćanja, ono što je bitno, ukoliko je bila neka operacija da se zna da li je odstranjen neki od parnih organa tipa bubrega ili plućnog krila, jer to onda značajno utiče na ishod sljedeće operacije, na odabir anestezije, na postoperativni oporavak i slično. Radi se detaljan pregled pacijenta (pluća, srce, krvni pritisak, laboratorijski nalazi) kao i kontrola prethodnih hroničnih oboljenja od kojih se pacijent eventualno liječi. Od važnosti je da pacijenti donesu dokumentaciju da bi se moglo iz nje vidjeti od čega se liječe i koje ljekove koriste. Konkretno za anesteziju, postoji nekoliko grupa ljekova koji daju interakcije sa ljekovima koji se koriste tokom anestezije i vrlo je bitno znati to, na primjer narodski rečeno, da li su to ljekovi za razređenje krvi, da li su to ljekovi koji utiču na vrijednosti krvnog pritiska, npr. starija populacija često koristi kapi za glaukom.
Premedikacija ide neposredno pred operaciju a rezultat je detaljnog pregleda od strane anesteziologa i njegove procjene da li je pacijent puno uplašen, da li mu je potrebno dati sedativ prije operacije ili neke druge ljekove. Svrha premedikacije je da smanji napetost pacijenta pred operaciju, da mu smanji stres, da mu umanji određene reflekse, da smanji lučenje određenih žlijezda, konkretno, pljuvačnih žlijezda, lučenje bronhijalnog stabla, što sve ima reperkusije na tok anestezije i postoperativni tok. Tu se koristi nekoliko grupa ljekova, najčešćese daje jedan iz grupe sedativa, lijek novije generacije, koji daje prijatan osjećaj opuštenosti i preoperativne amnezije, dio retrogradne amnezije (pacijent zaboravi odlazak od sobe do sale, neposredni uvod u anesteziju) što je bitno za njegov konfor. Takodje se daju ljekovi koji se manifestuju sušenjem usta neposredno pred operaciju, što je korisno jer poslije opšte anestezije, po buđenju pacijenta gdje pacijent ima tubus, i s obzirom na suvoću disajnih puteva, pacijent nema osjećaj gušenja sopstvenom pljuvačkom, a smanjen mu je i nadražaj za povraćanje.
Uloga anesteziologa počinje znatno prije operacije u toj preoperativnoj pripremi pacijenta gdje se stiče jedan utisak povjerenja a takođe i uvid u opšte stanje pacijenta i napravi plan najbezbjednije anestezije za pacijenta. Ono što malo ljudi zna je da je uloga anesteziologa velika. Hiruški rad je jedan timski rad, hirurg ne može bez dobrog anesteziologa a ni anesteziologu nije svejedno sa kim radi. Bitno je da znaju da anesteziolog nije taj koji samo uspava pacijenta već se tokom anestezije pacijentu moraju kontrolisati mnogi vitalni parametri. Kada se kaže vitalni parametri, to je narodski rečeno od održavanja normalnih vrijednosti krvnog pritiska, procenta koncentracije kiseonika u krvi, pa preko vrijednosti eliminacije štetnih gasova iz krvi. Takođe se kontroliše rad bubrega tokom operacije, to se radi praćenjem diureze, održavanje rada srca u nekim normalnim granicama i najbitnije da tok operacije bude bezbolan a hiruškoj ekipi pruža adekvatne uslove za rad.
Dodajte komentar