Rehabilitacija vilica i danas je među osnovnim izazovima stomatološke prakse, s obzirom na rasprostranjenost problema krezubosti i bezubosti. Zahtjevi pacijenata sve su kompleksniji, i u funkcionalnom i u estetskom smislu.
Savremena stomatologija nudi dentalne implante, namjenski oblikovane nadoknade izrađene od biokompatibilnih materijala, čija je osnovna namjena rehabilitacija krezubih i bezubih vilica. Oni predstavljaju osnovu za protetske radove: krunice, mostove i mobilne proteze.
Indikacije su nedostatak jednog zuba, nedostatak više zuba i bezube vilice (izrada fiksnog protetskog rada ili fiksiranje mobilne proteze), a kontraindikacije mogu biti opšte (generalizovana osteoporoza, reumatske bolesti, određeni poremećaji metabolizma, pacijenti na radioterapiji), lokalne (loše higijenske navike, bruksizam, loši međuvilični odnosi, lokalne infekcije) i uslovne (nerealna očekivaja pacijenta).
Implantati se dijele na transdentalne, endoosealne, subperiostalne i intramukozne. Endoesealni implanti ugrađuju se u koštano tkivo vilica i koriste se u 95 odsto slučajeva.
Ilustracije pokazuju od čega se implant sastoji:
MINI IMPLANTATI
Izrađeni su većinom od titanijuma i njegovih legura (Titanijum – Aluminijum – Vanadijum). Osobine titanijuma su da je male težine, biokompatibilan, otporan na koroziju, čvrst i pristupačan, pri čemu se biokompatibilnost navodi kao imperativ.
OSEOINTEGRACIJA
Oseointegracija je primarno definisana kao direktna strukturna i funkcionalna veza između žive kosti i opterećenog implantata. Danas se implant smatra osteointegrisanim kada ne postoji kretanje između implanta i dijela kosti u koju je ugrađen. To u praksi predstavlja mehanizam sidrenja gdje se avitalne komponente pouzdano i predvidivo inkorporiraju u živu kost i mogu da opstanu u uslovima normalnog opterećenja.
NEDOSTACI UOBIČAJENIH – KLASIČNIH PROTETSKIH RJEŠENJA
Kao nedostaci klasičnih protetskih rješenja mogu se navesti rizik od karijesa i endodontskog problema zuba nosača, retencija plaka u predjelu međučlanova mosta – oboljenje periodoncijuma, oštećenje zdravih zuba, fraktura (porcelana, zuba), loš estetski učinak, to što se ne održava volumen kosti, obimna protezna ploča, hrana, derbis, plak, pokretljivost (govor, funkcija), gubitak zuba oslonca.
PREDNOSTI UGRADNJE IMPLANATA
Kao prednost ugradnje implanata navodi se prije svega to što se susjedni zubi ne bruse, potom održavanje volumena kosti, poboljšanje funkcije i psihološki napredak.
PišeDr Branko Rašović,
spec. oralne hirurgije, „Apolonia“, Podgorica
Dodajte komentar