Brzi tehnološki razvoj medicine uvodi nove dijagostičke metode, transplantacije organa i primjenu novih aparata kod pacijenata. Edukacija putem edukativnih programa i predavanja, uz sredstva javnog informisanja cilj je, kako medicinskih radnika, tako i opšte populacije. I u primarnoj zdravstvenoj zaštiti upoznajemo se sa programima transplantacija srca, ugradnji srčanih pumpi koje pomažu rad oslabljenom organu i produže život pacijentu. Moramo biti upoznati sa najnovijim dostignućima savremene medicine, gdje se srce ne odstranjuje iz organizma, a aparati u potpunosti zamjenjuju rad istrošenog srčanog organa. Medicina uvijek teži savršenom mehanizmu koji će moći da radi “za srce”, bez obzira da li pacijent boluje od ishemijske bolesti, infarkta, bolesti zalistaka ili neke urođene srčane mane.
Sa mehaničkom pumpom srca, u svijetu živi oko 20 hiljada pacijenata. Medicinska nauka je imala ideju da kod pacijenata premosti vrijeme do pojave odgovarajućeg donora i transplantacije. Međutim ispostavilo se u međuvremenu da ove pumpe umjesto slabog srca mogu da kucaju godinama. Kada iz ordinacije opšte, porodične medicine pošaljemo pacijenta koji ima srčanu insuficijenciju (slabost srca) na pregled kardiologu, na njegovom UZ pregledu registruje se EF od 10%. Konzilijum odlučuje o daljem liječenju. Medikamentozna terapija pomaže, ali kod terminalne srčane slabosti gdje pored popuštanja srca, i ostali organi postaju ekstremno oštećeni, razmišlja se o transplantaciji srca ili ugradnji pumpe.
Nije samo nedostatak donora problem, jer teška biventrikularna dilatacijska kardiomiopatija nekada je trenutna, apsolutna kontraindikacija za transplantacijsko liječenje u vidu visoke plućne vaskularne rezistencije (PVR 4.9 WU). Konzilijum u dogovoru sa bolesnikom utvrdi ugradnju mehaničke cirkulacijske potpore, kao optimalan modalitet liječenja.
Kvalitet života kod ovih pacijenata se mijenja i pojave se u našim ordinacijama sa ugrađenom pompom koja je praktična, ne smeta pacijentu i omogućavaju mu da vodi normalan život. Nekada se pacijenti sa implantiranim HeartMateom požale jedino na kabal (80-100cm), koji iz grudnog koša vodi do baterije teške 300-400g.
Pacijent nosi te baterije u torbici i zahvaljujući energiji i impulsima koji stižu iz baterije, on ima kvalitetniji život.
Revolucija u medicini desiće se onog dana kada se pronađu baterije koje će omogućiti rad srca i nekoliko godina. To je sada slučaj sa pejsmejkerima, jer postoje baterije koje traju i daju energiju pejsmejkerima i do 10 godina.
Kabal pumpe i modularni kabal su međusobno povezani i nazivaju se perkutanim kablom, koji šalje energiju i operativne signale u pumpu. Kabal pumpe i modularni kabal povezuje modularni ugrađeni priključak. Kabal pumpe prekriven je posebnim materijalom koji omogućava razvoj kožnih ćelija na kablu. Stvaranje kože na kablu predstavlja barijeru koja smanjuje rizik od infekcija.
Pacijent je odgovoran da održava kožu čistom i suvom na mjestu izlaska kabla i tako smanji rizik od infekcija. Ako se alarm uključuje na pumpi neophodna je konsultacija sa subspecijalistom. Veoma je važno da je i pacijent edukovan.
Sigurno da su konsultacije izabranog ljekara i kolega na sekundarnom i tercijalnom nivou dobar put za brzi razvoj medicinske misli.
Dr Ljiljana Đurović, spec. opšte medicine
Dom zdravlja Podgorica
Dodajte komentar